Zo’n 70 jaar geleden kreeg ik een leesboekje dat ik mij herinner als: In en om het rozenhuisje. Het verhaal straalde voor mij- zoals gebruikelijk in die tijd- gezelligheid en vredigheid uit. En hielp mij aan het idee, dat huizen met bloemen rondom uitermate romantisch waren. Voor inwoners niets dan rozengeur en manenschijn. De werkelijkheid was wat weerbarstiger. Mijn eerste huisje had noch een voortuin, noch een achtertuin. Ik moest me behelpen met bloempotten op het dak van de overdekte keuken. In mijn verhalen steeds genoemd als het Laanhuis. Het bestaat nu alleen nog in miniatuur. Mijn ...

Er zijn van die dagen, dan blaak ik van werklust. Er flitsen allerlei ideeën door mijn hoofd. Die parkeer ik dan tot ’s avonds of tot zondag. Alles lukt op zo’n dag en dan kan ik ’s avonds nog tevreden aan mijn werkplek gaan zitten om miniatuurbloemen uit te proberen. En dan mag ik van mezelf leuke dingen doen en dan beland ik in zo’n sfeer dat er niets wil lukken. De bolletjes die ik heb voor mijn plantjes blijken op te lossen in de lijm, het papier dat ik heb is te dik, te dun of net iets te klein, het quiltpatroontje dat ik nodig heb is nergens te vinden, kortom zo’n sfeertje dus. Deze w...

Begin mei had ik aangevraagd om deel te mogen nemen aan de bouw van het grootste poppenhuis van Leeuwarden. En dat verzoek werd gehonoreerd. Voor mij was het een vrije miniatuuropdracht met – voor mij- twee belangrijke voorwaarden om er aan te werken. Als eerste werd het te bewerken kamerdeel kant en klaar aangeleverd en als tweede voorwaarde was er een einddatum waarop het werkstuk ingeleverd moest worden. Wat heb ik genoten van het werk aan mijn werkplekje in miniatuur. Niets hoefde, alles mocht. Gelijk toen ik op de radio hoorde over de bouw van het huis wist ik, dat ik mee wilde doen en...