Nog even poppenhuizen.
Toen wij in Friesland zouden gaan wonen hadden wij ons huis in het westen nog, dus meubels en inrichting konden nog niet mee. Gelukkig waren daar de Kringloopwinkels, waar je betaalbaar een karakterinterieur bij elkaar kon zoeken. Een kast, die je normaal voor je verdriet nog niet in je kamer zou willen hebben, bleek als “meubel voor van alles” bijzonder praktisch en heeft twee jaar prima dienst gedaan. De salontafel heb ik nog steeds, evenals de rieten stoelen, die niet duur waren, maar wel goed zaten. Maar wat mij vooral opviel in de beginjaren van ons verblijf, was, dat poppenhuizen hier voor een klein prijsje verkocht werden. Zeker in het begin toen ik nog niet zoveel wist over poppenhuizen wilde ik elk poppenhuis wel kopen en ondanks dat mijn man daar meestal wel een stokje voor wilde steken heb ik toch een leuke verzameling kinderspeelpoppenhuizen kunnen kopen. Ieder poppenhuis, dat door kleuren en voorbedrukte aankleding mijn aandacht trok, nam ik mee naar huis en toen de planken in mijn werkkamer meer dan vol waren, bedacht ik dat de nieuwe aanwinsten gewoon in het gastenverblijf konden als speelpoppenhuis voor de kleinkinderen. En ook daar staan inmiddels zo’n stuk of acht poppenhuizen. Maar het meest bijzondere “geredde” poppenhuis is niet in mijn bezit. Toen ik nog voor verjaardagen e.d . per trein naar Rijswijk reisde, zag ik op de terugweg naar Friesland op een elektriciteitshuisje langs de kant van de weg een vermoedelijk Lundbypoppenhuis staan. Maar ik zat in de tram en omdat de trein naar Leeuwarden maar eens per uur reed, won mijn verstand het van mijn poppenhuishart. Maar je houdt van poppenhuizen of je houdt er niet van. Razendsnel bedacht ik een oplossing. Mijn schoonzoon had vrij, dat wist ik, dus belde ik hem met de omschrijving waar ik het poppenhuis had gezien en wat voor een huis het was. En gelukkig maakte hij tijd vrij om het op te halen. Maar ik had niet gerekend op enige concurrentie in de vorm van mijn kleindochter. Haar vader knapte het huis op en het bleef in Rijswijk als echt speelpoppenhuis. Wat er later mee gebeurd is, weet ik niet, maar zo gaat het vaak met dit soort poppenhuizen, het wordt weggegeven, verkocht en misschien zelfs weggegooid. Kijk uit naar mijn volgende blog. Groeten van Winny van “Winny’s Bloemenpracht