Zondagen.
December vind ik een heerlijke maand. Allerlei dagen om te vieren. Ik heb geen moeite met het maken van surprises sinds we afgesproken hebben dat je maximaal een uurtje aan het maken mag besteden. Iedereen gebruikt hiervoor heel veel inventiviteit om dat waar te maken. En bij ons kwam de pakjesavond een weekje later, zodat de hele familie bij elkaar kon zijn. Heerlijk om iedereen te zien en samen te eten, te lachen en uit te pakken. Maar ja, de zondag erna zit ik niet achter mijn eigen laptop. Vroeger kon ik nog wel eens gebruik maken van andermans computer, maar het onheil heeft toegeslagen in onze computers. Het scherm van de ene was helemaal blauw en wilde niet anders meer en de andere computers stonden op verre afstand. Die van mij is een zeer oude en pittig zwaar om mee te sjouwen, dus die gaat niet meer mee. En daarom was er op 4 december geen blog. Bij thuiskomst was ik in gezelschap van dochter en twee kleintjes en dan blijft er geen inspiratie over om een blog te bedenken. Ik heb genoten van mijn ondeugende kleinzoon en mijn babykleindochter en u moest de blog missen. De volgende feestelijke zondag kondigt zich alweer aan en ook die vieren we in de familie met elkaar en uitgebreid. En u raadt het al, ook dan zal er wel geen ruimte zijn voor een blog, maar ik troost mij met de gedachte, dat u ook erg weinig tijd zult hebben om hem te lezen. Gelukkig doen wij de kadootjes tijdens de Sinterklaasviering, want in de week voor Kerst moeten er veel andere dingen. De Kerstkaarten, zowel voor de buurtbewoners als voor alle lieve mensen, die poppenhuismaterialen bij mij bestellen. Er is altijd een avond waarop de buurtbewoners genieten van mijn miniatuurgeknutsel, terwijl zij zwoegen op een groot formaat deurkrans. Ik help mee – op mijn manier – aan de voorbereidingen voor het Kerstdiner en zo raast het oude jaar naar de laatste zondag. Hartelijke groeten van Winny